در بازار سرمایه، سرمایه گذاران که اصلی ترین گروه استفاده کننده از گزارش های مالی محسوب می شوند، تمایل به سرمایه گذاری در شرکت هایی دارند که کارایی لازم از نظر عملکرد را داشته باشند و از طرف دیگر، به منظور کاهش عدم اطمینان مربوط به بازده سرمایه گذاری هایشان، گزارش های باکیفیت و اطلاعات شفافی را ارائه می کنند؛ بنابراین تلاش در راستای بهبود عملکرد و افزایش شفافیت در گزارشگری مالی، ازجمله ضروریات جلب سرمایه گذاران به بازار سرمایه محسوب می شود. هدف این تحقیق ارایه الگوی پیشنهادی کیفیت افشاء اطلاعات درچارچوب استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (منطبق بر استانداردهای IFRS) باتئوری زمینه ای می باشد. این پژوهش از نظر روش شناسی، از روش پژوهش ترکیبی و از نظر موضوع یک تحقیق کاربردی تلقی می شود. در بخش طراحی از روش تحقیق توصیفی - پیمایشی می باشد. همچنین، این تحقیق یک مطالعه استقرایی و به شیوه اکتشافی– کاربردی می باشد. نتایج نشان داد یه دلیل بهره گیری از مدل پارادایمی نظریه زمینه ای در این پژوهش مدل پارادایمی دربرگیرنده «مقوله ها»، «شرایط علی»، «شرایط زمینه ای»، «شرایط مداخله گر»، «راهبردها» و «پیامدها» است.